lunes, 27 de febrero de 2012

Primeros pics chilenos

 Esta foto es de la Catedral Metropolitana de Santiago de Chile, y forma parte de una de las pruebas!
La prueba de la canción de "cargol treu banya" tuvo mucho éxito!! jajajaj

 Estos son los leones marinos de Valdivia, a pocos metros de la gente, son enooormes!

 Y esto ya es el parque Nacional Conguillío, con el volcán Llaima de fondo (ahora está todo nevado!). La gente que aparece son mis amigos: Rita, Pame, Katty, Domi y Pancho. Estamos sentados en una colada de lava de la erupción de 1957! El volcán está superactivo, el otro día tenía una fumarola y todo! Los bosques que se ven al fondo son los más antiguos de la tierra, con las típicas araucarias, ñirres y demás árboles gigaaaaaantes.

 Esto es el lago Conguillío, donde fuimos a nadar el otro dia y a tomar el solete, aunque hacía un pelín de frío, pero fue genial. Las montañas del fondo son Sierra Nevada, y tienen hasta glaciares, y hoy día están muy nevadas.





Esto es la Laguna Captrén, donde hay colibríes, caiquenes y más aves, claro.


Hola holita a todos!! Estoy vivito y coleando super feliz de la vida!!
Todo es increible, estoy aprendiendo un montón (he sacado sangre de perro y gato en el campo y hasta me está empezando a gustar) y la gente es super amable (te invitan a su casa sin conocerte!).
Por fin puedo poner fotitos como veis arriba! El trabajo muy bien, con los perritos de día, recogiendo caquitas por la montaña, hablando con la gente, de noche poniendo trampas, procesando muestras...
La comida es muy buena, anque diferente, claro, y nos reímos mucho de las cosas que les parecen raras o me lo parecen a mi. He comido sopaipillas, humitas, muchas paltas, papas fritas... he bebido pisco y cerveza de aquí, muy rico todo, jeje.
Creo que está quedando un poco desestructurada esta entrada, pero almenos os dejo foticos y la información de que estoy muy bien, muy feliz, pensando que podría vivir aquí por muuucho tiempo, pero tranquilos que volveré... o no?

Espero que estéis todos bien, que aunque aquí esté muy bien también os echo un poquito de menos, y si estuviérais todos aquí sería más que perfecto.

¡Un beso y sed muy felices, que yo ya lo hago!




martes, 14 de febrero de 2012

El primer contacto

Por dónde empezar a explicar... llevo sólo dos días en Chile, pero me gustaría explicar taaantas cosas que he visto y me han pasado, que lo resumiré para que no sea pesado.
Ayer estuve en Santiago... lo más bonito es el barrio de Bellavista y el cerro de San Cristóbal, desde donde se ve toda la ciudad y hasta el Aconcagua! Como ya sabéis muchos destaco el calor que hacía, porque para mi fue un pelín horrible, pero ahora que estoy en Valdivia (800km al sur) la cosa está fresquita y todo es verde (el verde el verde) y lleno de ríos, por algo estoy en la Región de los Ríos.
Cuando llegué a Santiago me gustó estar tan lejos de casa y con el mismo idioma, pero hoy en el albergue le he dicho a la trabajadora del albergue que me hablara en inglés, y ha sido una bendición!! Ha sido raro, por eso lo relato...
Pido des de aquí ayuda por si alguien sabe que quiere decir "coger" aquí en Chile, porque una señora se me ha reído bastante... a partir de ahora diré "tomar", por si las flies.
Hoy estoy en Valdivia, dónde está la Universidad Austral, ciudad entre tres ríos, todo muy verde, exuberante. Y atención a la atracción turística de la ciudad... leones marinos en el mercado fluvial!! Son enormes y están muy cerca de la gente. Lo chulo es que también hay cormoranes (de especie todavía desconocida para mi) y gaviotas (también desconocidas), y muchos otros pájaros, como una especie de ibis.
Y de momento no pongo fotos, porque me he dado cuenta que no tengo el adaptador correcto de enchufes, así que en breves espero poder colgar alguna y enseñaros con imágenes lo que os explico en palabras.

Un beso enorme a todos, y muchos recuerdos desde Chile!

martes, 7 de febrero de 2012

No és un adéu






És una bogeria.

No sé perquè sempre vull marxar d'aquí, tenint-vos a tots vosaltres... I no tinc paraules, de debò que no sé com agrair tot el que em doneu, tots els moments que compartim i la felicitat que aconsegueixo assolir gràcies a la vostra companyia. 

Ara sí, quan estic escribint aquestes quatre línies, ara sí que sóc una mica conscient del que deixo enrere, el que no tindré al meu costat en sis mesos. El que trobaré a faltar estant tant lluny. Pero pesant-hi bé... tampoc marxo tant trist. Sabeu perquè no? Perquè sé que quan torni aquí estareu, més o menys tal i com us deixo, cuidant-vos els uns dels altres, sent molt i molt feliços. Així que no em preocupa gens deixar-vos, només em sap una mica de greu perdre'm aquest temps de les vostres vides. Per això vull que m'aneu explicant cosetes, igual que faré jo a través d'aquest blog o d'altres maneres.

I crec que ha quedat de sobres explicat el motiu de la foto d'aquesta entrada, tot i que només és un petit resum de tots, però enteneu que ajuntar-vos a tots... és com difícil, poder quan faci 40 anys em feu una festa sorpresa d'aquestes típiques dels 40 i tal, però de moment la foto més "extensa" és aquesta.


Us trobaré a faltar

jueves, 2 de febrero de 2012

The cult of done


¡¡Nievee nieveee!! Eso hemos gritado todos hoy, ¿verdad? Pues esta foto es de los alrededores de Castellar del Vallès, de esta mañana. Todos sabéis lo que me gusta la nieve y el frío, y para celebrar lo bonito que es todo, el relajamiento que me produce, etcetc, os voy a regalar (copiado de otro blog) una receta inbatible contra la procrastinación, el no-hacedismo y la vagueria extrema, "The cult of done manifesto", o sea, manifiesto de la cultura del hacer. Lo pongo en inglés, idioma original del manifiesto, primero porque sé que todos lo entendéis (¡o deberíais!) y segundo porque en las traducciones siempre se pierde la esencia. Así que aquí va:
  1. There are three states of being. Not knowing, action and completion.
  2. Accept that everything is a draft. It helps to get it done.
  3. There is no editing stage.
  4. Pretending you know what you're doing is almost the same as knowing what you are doing, so just accept that you know what you're doing even if you don't and do it.
  5. Banish procrastination. If you wait more than a week to get an idea done, abandon it.
  6. The point of being done is not to finish but to get other things done.
  7. Once you're done you can throw it away.
  8. Laugh at perfection. It's boring and keeps you from being done.
  9. People without dirty hands are wrong. Doing something makes you right.
  10. Failure counts as done. So do mistakes.
  11. Destruction is a variant of done.
  12. If you have an idea and publish it on the internet, that counts as a ghost of done.
  13. Done is the engine of more.
¿A que es increible? Pues ahora que ya sabéis el truco de la vida, ¡a ponerlo en marcha! Y para los que pensáis que me lo he podido inventar, os paso el enlace de la página:

http://www.brepettis.com/blog/2009/3/3/the-cult-of-done-manifesto.html

Ya sólo me queda desear que vuelva a nevar mucho mucho y mucho y que todos aprendamos un poquito más del "done".


¡¡Besotes para todos!!